ENNEADECAETERIS

ENNEADECAETERIS

Gr. Ε᾿ννεαδεκαετηρὶς, novem ac decem annorum circuitus est, quem Meron, Phaini auditor, acceptâ ab eo rectâ Solstitii observatione, non composuit solum, sed et publice Athenis in Comitio monumentum erexit, quo populus doceretur, quibus anni Lunaris diebus observanda essent Solstitia roro illo annorum decursu simulque omnium siderum errantium inerrantiumque ortus atque obitus et varias anni tempestates, ex eorum ortu et occasu, praenuntiatas ostendit, uti docet ex Arato Salmas. ad Solin. p. 741 Non tamen Cyclus hic in usum vulgarem receptus est, neque Octaeteridis anomaliam, uti debebat, in festis celebrandis, sustulit, uti patet ex Nubibus Aristophanis. Act est fabula, Amyniâ Archonte, Anno 2. Olymp. 89. in qua ipsa Minerva Athenienses infrepar, illos

οὐκ ἄγειν τὰς ἡμέρας

Ο᾿υδὲν ὀρςθῶς, ἀλλ᾿ ἄνω τε καὶ κάτω κυδοιδοπᾶν κτλ.

Nullos dies recte transigere;

Sed sursum et deor sum omnia consundere.

Act. 1. sub fin. Nequeve multo post, Anno 4. Olymp. 91. Nieias Atheniensium Dux in Sicilia, Punae defectu superstitiose teiritus, una cum exercitu periit. Ex caelestium morvum ignorantia Superstitio, ex Superftitione clades, Ioh. Marscham Can. Chronic. Sec. XVIII. Vide hic passim, inprimis in vocibus, Heliotropium, Meton, Parapegma, Nunterus aur. Octaetoris.